tienduizend redenen tot dankbaarheid

Voor de mensen die dit lezen en meteen Opwekking 733 in hun hoofd krijgen: Jep, ik luisterde 't nummer en toen bedacht ik me dat het zo mooi past bij mijn tijd hier. "Heer vol geduld toont U ons Uw liefde, Uw naam is groot en Uw hart is zacht, van al Uw goedheid wil ik blijven zingen. tienduizend redenen tot dankbaarheid. Loof de Heer oh mijn ziel". Ik neem soms dingen wel als vanzelfsprekend aan, maar het is goed om soms stil te staan wat een gezegde vrouw ik ben met alles en iedereen om me heen. <3 Vanaf morgen ga ik met Fleur samen een bijbelleesrooster volgen, om alvast wat meer bijbelkennis te krijgen en te oefenen met discussieren/beter overdenken voor onze belijdenis.

Vandaag is een hele fijne dag geweest. Het begon wat ongemakkelijk omdat ik heel misselijk wakker werd, maar na een goed ontbijt trok dat gelukkig weer weg (tienduizend redenen tot dankbaarheid). Ik heb in de ochtend gewerkt en een beetje opgeruimd en daarna fietste ik net als gisteren weer naar the Coffee house. Het is al 3 dagen aan het sneeuwen, dus het is geen straf om buiten te zijn. De wereld krijgt echt een magisch tintje, wat ik heel erg kan waarderen (tienduizend redenen tot dankbaarheid). Ik bestel een lekker koppie latte macchiato soya, en ik wil aan het werk gaan: shit, oortjes vergeten... :( Om te tijd tot ik mn drankje op heb even te vullen ga ik lezen, want ik heb mn e-reader wel mee, maar het voelt wel een beetje stom.

Ik bedenk waar ik het goedkoopst oortjes kan kopen en dus ga ik op zoek. Omdat ik niet teveel tijd wil verspillen met zoeken, koop ik uiteindelijk oortjes voor 10 euro. Beetje jammer, want dat is weer een uur werken, maarja. De rest van de dag blijf ik werken in the coffee house en bestel ik zo nu en dan een thee, koffie of cake (lekker! tienduizend redenen tot dankbaarheid). :) Vermaak me prima. Als pauze's kijk ik het Sinterklaasjournaal (tienduizend redenen tot dankbaarheid)! (:

Om 5 uur komt Ines, want we gaan naar de film! Het is heel gezellig, samen snoep scheppen, want dat is veel goedkoper dan popcorn en ook veel meer keuze (tienduizend redenen tot dankbaarheid). We gaan naar de film 'Home Again', een beetje een vrouwenfilm, maar hij was FANTASTISCH. Fenomenaal, ik vond hem zo leuk! Het was grappig, maar geen comedie, romantisch, maar niet té, de verhaallijn was super goed, de mensen waren leuk gecast en ik heb een nieuwe celeb crush: Rico Alexander! Het einde was ook heel erg leuk, i loved it! (tienduizend redenen tot dankbaarheid)

Vanaf de bios fietste ik weer naar huis en ik ging keihard fietsen omdat ik eerder thuis wilde zijn dan ines (die met de bus ging), en het lukte bijna! We kwamen namelijk precies tegelijk aan!

Wat een beetje vervelend is, is dat onze postding kapot is. Het lijkt alsof er iets inzit waardoor we onze sleutel er niet goed inkrijgen. Uiteindelijk lukte het, en zat er voor Ines een uitnodiging in voor haar opa's 80e verjaardag, voor mij een kaart uit Duitsland (via postcrossing) en voor Maria de rekening van het ziekenhuis. 150 euro, wat me heel erg mee viel. we hadden daarna nog een hele discussie omdat zij helemaal panisch aan het doen was dat ze iets moest betalen en dat ze een full-covery insurance had en wij haar probeerden uit te leggen dat je dat eerst zelf moet betalen en dat je verzekering het dan terugstort. Nou, dat kwam er niet in. Later bleek dat helemaal niet alles gedekt wordt en dat ze deze 150 euro waarschijnlijk helemaal zelf moet betalen. Ik vond 150 euro voor 3 dagen echt heeeeeel weinig (maar misschien is dat zonder eten/ambulance/medicijnen etc), maar in Polen is het (omgerekend) een half maandsalaris, dus dat is wel rot. Toch kan ik niet echt medelijden voor dr voelen omdat het haar eigen schuld is dat ze zo lang in het ziekenhuis gebleven is. was helemaal niet nodig. Bovendien was ze helemaal oke toen ze weer thuis was terwijl de symptomen 4-6 weken zouden moeten blijven (als het dat is wat ze zegt dat het is)

Goed, 's avonds heb ik ruim een uur met Marlinde geskypt over de senaatsvoordrachten en daarna nog bijna 3 kwartier met Mirjam, was gezellig! Ook weer even m'n lieve muisjes gezien! Ik hoop echt dat deze 4 het gaan overleven tot ik terug ben! Nog maar een maand ofzo!

Verder heb ik niet zoveel te vertellen, alleen dat ik me de hele dag heel dankbaar voelde en dat zouden we elke dag moeten doen! Hoe fijn is het dat ik nu gewoon een werkende laptop heb, dat m'n fiets niet is gestolen en dat ik niet meer zonder mobiel hoef te leven?!

Ohja, nog een update over de gozer die overleden is op de zee-cruise ding. Hij is blijkbaar achter zijn biertje aangesprongen, 30 meter naar beneden... Ze hebben hem nog niet gevonden, en ik blijf er maar aan denken...