Rendieren, langlaufen en spa-bezoek :)

Ik heb gisteren met Demi en Bonnie afgesproken om 's ochtends even op pad te gaan voor de activiteiten beginnen. Bonnie is vrij vandaag, dus die heeft sowieso alle tijd vandaag. Demi is moe, dus uiteindelijk ga ik om 10 uur alleen met bonnie even naar buiten. Wekker om kwart over 9 was toch wel vroeg, maar zodra ik naar buiten ga is het alles waard. Zo heerlijk om de kou op je gezicht te voelen en de roze luchten te zien. Het is hier echt super prachtig.

We hebben een stukje gelopen, op zoek naar de trappen die we vanuit de bus zagen om naar boven te gaan om vanaf boven de piste de zonsopgang te zien. Helaas hebben we ze niet gevonden, maar het was een lekkere ochtendwandeling van een uur. Bonnie ging nog even verder zoeken en 5 minuten later kreeg ik een berichtje dat ze het gevonden had. Ze heeft echt prachtige foto's gemaakt.

Om half 12 vertrekt onze bus naar onze eerste activiteit van de dag: rendierfarm! ik ben verbaasd, want we zijn maar met een stuk of 20 man. Nouja, des te beter toch, kunnen we makkelijker foto's maken en dan is het niet zo druk natuurlijk. Het is wel echt super mega koud want vandaag waait het een beetje. De temperatuur is -20, maar de gevoelstemperatuur zelfs -23.

Op de locatie staat een heel schattig sami-vrouwtje ons op te wachten. Ik denk dat ze nog geen 1 meter 60 groot is, ze draagt een enorme wollen/bonte muts, 2 vlechtjes en een traditionele poncho. Zij vertelt ons dat het in het dal, waar de farm is, zelfs -25 graden is. Ik heb nog nooit zoiets kouds gevoeld, haha. Na een stukje lopen komen we bij de boerderij, waar we her en der wat rendieren aan de boom zien. Ook zijn er grote hokken waar rendieren op de grond heel relaxt liggen te kauwen. Die hebben zeer duidelijk geen last van de kou! Fijn ook dat deze niet naar elkaar aan het bijten/blaffen zijn, is een heel stuk rustiger!

De vrouwen vertellen ons een aantal dingen over de rendieren, dat het wilde dieren zijn dus we moeten rustig zijn blabla. Logische dingen allemaal. Wat wel grappig is, is dat ze deze beesten in het voorjaar vrijlaten en dan in het najaar allemaal weer vangen. Ze hoeven dus alleen in de winter te werken en verder zijn ze vrij. Ideaal toch?!

We mogen ze nog niet aaien, omdat ze nu nog lekker mogen relaxen tot ze moeten werken. Heb dus wel het idee dat ze hier heel anders met de beesten omgaan dan gisteren bij de husky farm. Na een tijdje (inmiddels al bijna doodgevroren) kunnen we de slee in. Er zijn 3 rendieren, die elk 1 slee trekken. Per slee kunnen 2 mensen, en ik ga met Demi. In de voorste slee zit de vrouw van de farm, die het voorste rendier ment. Alle sledes zitten aan elkaar vast, en de rendieren dus ook. In de slee achter ons zitten Laura en Ines. Hoewel het echt mega koud is, is het wel een hele toffe ervaring. Achter me (15 centimeter) hoor ik het rendier achter ons hijgen, voor ons zien we de kont van 't rendier dat ons trekt en om ons heen is sneeuw en mooie zon. We maken een mini-tochtje van 1 kilometer door de bossen en het is heel erg tof met het oranje licht en de dikke lagen sneeuw. Jammer dat het zo vlug voorbij is, want ik zit zo op en onder rendiervel best wel warm.

Als we terugzijn leren we hoe we een rendier moeten vasthouden. Nou, das dus gewoon het touw vasthouden. En dat kostte letterlijk 5 minuten. Om de beurt foto's maken met het dier met het prachtige gewei en nog wat praten met de farmers. Ik vroeg doodleuk hoeveel rendieren ze hebben, omdat het me leuk leek om het te vergelijken met de 70 husky's van gisteren. De vrouw zei dat dat net zoiets was als vragen naar hoeveel geld je hebt of hoeveel koeien. Ik dacht dat ze daarmee bedoelde dat ze het niet wist, maar blijkbaar is het dus onbeleefd om te vragen. Oeps, sorry!

Beetje opgewarmd bij de verschillende vuurtjes totdat iedereen z'n rondje gereden had en de rendieren weer konden rusten. Sommigen hadden geen gewei meer omdat ze zich niet goed gedroegen. Dat vond ik wel zielig, want een gewei heeft gewoon gevoel en is doorbloed. Bovendien hebben sommigen zelfs een soort huid met haar erop.

We drinken warm sap in een knus huisje en we eten niet 1 maar 2 donuts, ze zijn zo lekker! :) Het is ook al rond 1 uur, dus we hebben wel trek. Heel gezellig groepje hebben we, met ook bijna iedereen van onze Cottage, alleen Bonnie en Camille zijn niet mee.

Even wat dingetjes over de kou:
1. Je neusharen bevriezen direct nadat je je eerste ademteug buiten hebt genomen en dat is echt een heel grappig gevoel
2. Je bent na 1 minuut binnen weer warm
3. De temperatuurverschillen tussen binnen en buiten zijn enorm
4. Ik heb, net als een aantal anderen, bloedneuzen door de kou. Niet dat er echt een vloedgolf bloed naar buiten komt, maar tijdens het neussnuiten zit er altijd bloed bij.
5. Ik heb ook weer veel (mini) blauwe plekken verspreid over zowel mn onder- als bovenbenen. Hopelijk komt dat ook gewoon door de kou.

Als iedereen weer warm en gevoed is gaan we naar een aantal rendieren die in een omheining staat. We krijgen wat uitleg over hoe we ze moeten benaderen en hoe we ze eten moeten geven en dan krijgen we allemaal een handje mos. Het is gewoon droog, een beetje turqouise mos met heel veel zand. Ziet er niet lekker uit, maarja. KLeine stukjes breken en dan allemaal wat geven. Ze zijn heel veeleisend haha, daarom is het moeilijk om een goede foto te maken. Helaas mag je ze geen lege hand aanbieden want dan gaan ze beuken ;)

Na het voeren gaan we terug naar de bus waar iedereen weer enthousiast de foto's aan elkaar laat zien en weer blij is omringd te zijn door warmte. -25 is écht koud, haha! Een van de Pakistaanse meiden die mee is zei tegen me dat ze alles zoveel leuker zou vinden als het niet zo vreselijk koud zou zijn. Ik ben het daar niet mee eens, want ik vind het erbij horen en het maakt deze trip nog vetter!

Ik vind de sfeer die hier op de reis hangt zo tof! Iedereen is happy en overwhelmed en onder de indruk, zo leuk om te zien!

Thuis lunchen we uitgebreid om alle restjes op te maken en om een goed laagje te hebben voor onze volgende activiteit. Al het brood is inmiddels op, dus we gaan over op de restjes pasta en rijst. ;) We maken er wel wat van ;)

Na het eten is iedereen een beetje moe, dus we gaan op bed/bank liggen, lezen, kaarten schrijven, ontspannen. Om half 4 moeten Ines, Camille, Demi en ik weg voor onze volgende activiteit. Ik heb echt helemaal geen zin omdat ik zo lekker aan het lezen ben en buiten is het zo koud... Maarja, elke activiteit is weer tof dus gaan met die banaan. IN de bus bel ik even met Mirjam die met dr thesis bezig is (Zet m op sis, you can do it!) En ze zei dat ze hoopte dat ik het noorderlicht nog een keer zou zien. Ik zei: nee, de cloud coverage is 100% vandaag dus dat wordt 'm niet. Ik stap de bus uit en BAM hele lucht groen! Wel noorderlicht weer dus. Iedereen weer helemaal happy en hyper, foto's maken en genieten want het is zo vet!

In de bus hadden we de schoenen al aangedaan, we gaan nu namelijk langlaufen. De ski's worden aangeklikt, de stokken afgesteld. We rennen wat rondjes om te oefenen en dan gaan we op pad. We doen uiteindelijk 1 uur over 3,5 kilometer, maar het is wel leuk. We maken geen ronde/route maar het is een beetje heen en weer en bergjes op en af. Ik vind het wel jammer dat we geen route door het bos maken maar het is wel leuk om van de bergjes af te suizen. Omhoog is best zwaar, en mn armen doen nog steeds heel veel pijn van gisteren (gewoon spierpijn, niks bijzonders) dus het is een extra uitdaging. Ben ook nog een keertje gevallen, maar niks ernstigs.
Was een leuke ervaring, maar wel kort, vergeleken bij de vorige keer Langlaufen in Winterberg wat meer dan 9 kilometer was ;)

We worden weer in Levi centrum afgezet en (goed voorbereid als we zijn) gaan we meteen door naar de spa. Dit hebben we allemaal geboekt, maar mag je zelf inplannen. Gewoon gaan wanneer het jou uitkomt :) Best wel relaxt, want nu kunnen we na een koud en intensief dagje even ontspannen in het zwembad.

We zijn met Lieke (uit Rotterdam) en onze cottage. De Levi spa is vooral heel fancy ingedeeld en ingericht, maar er is niet heel veel. We komen om half 7 in het zwembad en na 2 uur moeten we eruit. We hebben ons goed vermaakt met de bubbelbaden, het buitenbad (hebben jullie wel eens in een 17 (?) graden zwembad gezwommen terwijl het buiten -17 is?) warmtebaden, turkse stoom sauna en normale sauna's. Er was ook een zwembad met enorme donut-opblaasbanden maar dan niet van dat slappe plastic maar echt dik materiaal. We hadden echt heel veel plezier om met z'n allen op 1 band te gaan. Helaas was Chloé haar go pro vergeten :( De enige glijbaan die er was, was ook geinig. In een van de sauna's stond een soort boom met allerlei gekleurde lichtjes erin waarvan de takken zich verspreidden over het plafond. Helaas was mn mobiel leeg (en uitgevallen door de kou, na het langlaufen voor de eerste keer!), dus ik heb nergens foto's van kunnen maken, maar het was leuk!

Ik heb echt berehonger na het langlaufen en zwemmen, dus gauw aan de slag met eten. We eten wraps vanavond, gemaakt door het laatste tweetal: Bonnie en Demi. Lekker veel groenten dit keer. Camille komt erachter dat ze haar creditcard kwijt is dus die is nogal in de stress en blokkeert alles meteen. Verder is iedereen best wel chill en is het aan tafel ook wel gezellig! Als toetje eten we gewone en chocoladepepernoten die ik 2 maanden geleden opgestuurd kreeg van Mirjam, alvast voor Sinterklaas! Het is tenslotte al 5 december, dus één groot feest. De rest vind het prima; free food!

Na het eten slaat mijn humeur ineens om en ik weet niet waarom. Voel me ineens slap en verdrietig dus ik ga op de bank lezen terwijl de rest allemaal gezellige gesprekken heeft. Voel me daardoor wel nog meer alleen ofzo... Ze zouden met zn allen naar de farewellparty gaan, en ik had sowieso al gezegd dat ik niet mee zou gaan en ik keek er zo naar uit om lekker rustig in mn eentje in het huisje te zijn. Helaas zijn ze om 12 uur nog niet gegaan (het begon om 23 al) dus ga ik maar naar bed. Ik slaap op de vlonder boven de woonkamer dus ik kan nog steeds alles horen en ik val m aar niet in slaap. Ze hebben samen de grootste lol en het maakt me heel verdrietig. Nu ik toch klaarwakker ben kan ik er ook gewoon bij gaan zitten, maar ik heb daar echt geen zin in. om kwart over 1 vraag ik of ze zachter willen zijn en dan verplaatsen ze naar 1 van de kamers. Ik ben klaarwakker, dus als ze allemaal om half 3 gaan slapen, lig ik nog steeds wakker. Uiteindelijk is niemand naar het feest gegaan omdat ze het zo gezellig hadden zonder mij. :(
Om kwart voor 3 val ik eindelijk in slaap omdat ik nu niemand meer hoor praten en lachen. stom einde wel van deze fantastische dag weer.