Mirjam is mijn valentijn!

Vandaag is het Valentijnsdag! Een mooie dag om onze derde zussen-reis te beginnen. In 2014 gingen we samen naar Lissabon (wow, ik was toen pas 17 en Mirjam net zo oud als ik nu! Een 21-jarige die zich moet ontfermen over haar 17-jarige zusje?!) en in 2016 deden we een srprs.me broke reis die naar Budapest ging. Nu weer 2 jaar later, dus tijd voor een volgende reis! Ik ben altijd al fan geweest van Duitsland, maar nog nooit in de hoofdstad geweest. Daar komt nu verandering in: Lets go to Berlin!

Nadat we de laatste spulletjes ingepakt hadden, zwaaiden we mam uit die naar haar werk ging en bracht pap ons naar station Amersfoort. Hier waren we een half uur te vroeg... We twijfelden even of we de goede trein hadden, maar al gauw hadden we onze gereserveerde stoelen gevonden.

In de trein hebben we gelezen, Qwixx en Boonanza gespeeld en lekker naar buiten gekeken. Om half 2 kwamen we aan op Hannover Hbf, waar we moesten overstappen (Dat was sneller dan blijven zitten), maar helaas: de volgende trein had 35 minuten vertraging dus het duurde allemaal wat langer dan verwacht. Gelukkig is het vandaag heerlijk weer, dus we stonden lekker in het zonnetje te wachten. Mirjam gooide nog bijna m'n handschoen op het spoor (want hij was zo groot!) en we gingen trappen op en af lopen en we zagen een dakloze die een sigaret opraapte. Mirjam: "zo! Dat is netjes van die man!", en ik: "ehhh, dat gaat hij nog gewoon oproken he! De naïviteit van een 25 jarige.... ;)

Rond half 4 kwamen we aan in Berlijn! YAY! Het centraal station is mega groot! Veel winkels en meerdere verdiepingen. Op het station kochten we voor 4 dagen een ov-kaart en met lijn M10 konden we gelijk naar onze airbnb. Dat ging allemaal heel soepel en in de tram zagen we al het ijzeren gordijn memorial langskomen. De lucht is superblauw dus dat laat al meteen een goede eerste indruk achter :)

De airbnb waar we in zitten is van een hippe gast, Ricardo, die ons uitnodigde om vanavond te komen kijken bij zijn dans-show. Leuk, dat gaan we wel doen! We hebben een tweepersoonsbed met 1 deken (dat wordt wat, met Mirjam....) en een kleine woonkamer, keuken en badkamer. Best wel prima. Helaas is de kat overleden een paar maanden geleden, Ricardo kwam heel teleurgesteld het bakje as van/met de kat laten zien. :(

We hebben eerst even de tassen uitgepakt en info boekjes gelezen en toen besloten we om richting het theater van de dansshow te gaan en dan daar iets te zoeken om te gaan eten. Dit keer gebruikten we de underground/metro. Te laat uitgestapt, maarja, dat maakt niet uit als je zo'n ov-kaart hebt + geen haast hebt. :)

Na een paar minuutjes lopen vonden we al iets wat er leuk uit zag. Zullen we het doen of toch maar verder lopen? Ach ja, even de kaart bekijken, oh er zijn vega-opties... laten we het doen. Toen waren we eventjes niet meer in Duitsland op vakantie, maar in Turkije... Het was een heel net uitziend sfeervol turks restaurantje, waar duidelijk de lokale turken hun dagelijkse hapje eten kwamen halen. Nou, dan moet het vast lekker zijn was onze theorie. Dat bleek te kloppen! Ik bestelde heerlijke halloumi (een soort kaas) in een wrap met sla, en Mirjam had een soort flammkuchen met heel veel kaas en wat champignon. Doen we nog een toetje? Ach ja, het is vakantie... We besloten een 'syrup cake' te delen en dat was niet cake met een siroop eroverheen, maar cake die compleet ondergedompeld en volgezogen was met een zoete siroop. We waren blij dat we er niet elk één hadden... Het zag er erg squishy uit, dus halverwege besloot ik met mijn vorkje het restant te prakken. Dat vond Mirjam maar gek.

Goed op tijd betaalden we (inclusief fooi en 2 drankjes totaal 20 euro, HUH?!) en liepen we door naar de plek waar de dansvoorstelling was. Maar... helaas... het was uitverkocht. We kwamen op de reservelijst en konden nog een halfuur wachten om te zien of er nog plekken vrij blijven, maar ook dat was niet het geval. Dan maar even wat boodschapjes voor de avond doen (fruit, drankje) in een winkel die enorm naar rotte eieren stonk en lekker een filmpje kijken onder de dekens! En daar gaan we nu mee beginnen!

Liefs, Mirjam en Irene