Sporten op Summercamp
Blijf op de hoogte en volg Irene
08 Augustus 2017 | Rwanda, Butare
Het ontbijt zou zijn om half 8, omdat dan de jongeren ook zouden komen. Iets na half 8 staan we dus allemaal naast ons bedje, maar het eten staat nog niet klaar. We wachten en we wachten. totdat we horen dat het nog een uur duurt. Ik ga weer lekker m’n bed in. Na 9 uur is eindelijk tijd om te gaan eten. De jongeren druppelen langzaam binnen. Het is een beetje ongemakkelijk. We hebben dezelfde broodjes als bij gastgezin, ook weer met honing. Ook is er gebakken ei.
Ik heb eigenlijk niet zo’n zin in het kamp. Voel me een beetje moe en futloos. We worden verdeeld in twee groepen verdeeld, gemixt. Ik zit van de Nederlanders bij Artse, Janny en Tamar en Elize. Het is de bedoeling dat wij hen 10 Nederlandse woorden leren uit het dagelijks leven en zij ons 10 uit het dagelijks Rwandese leven. Ik heb heel erg veel lol met Artse, omdat we er eigenlijk niet zoveel zin hebben maar we daardoor extra melig worden. We bedenken de leukste ezelsbruggetjes, zoals [waarommoetzemee] (mwanamutze) = goedemorgen. [miereweg] (mirewe) = goedemiddag/goedenavond. Het is de bedoeling dat wij de 10 woorden leren en zij onze 10 woorden. Ook hebben we namen en signs voor onze teams. Wij zijn de orange gorillas en zij zijn de unity (eenheid).
Als we de woorden moeten presenteren gaat dat eigenlijk wel erg goed en bij elk woord wat we uitspreken krijgen we een daverend applaus van de Rwandesen. Wij klappen allemaal ook hard voor onze teamleden die de Nederlandse woorden uitspreken. Het andere team heeft woorden geleerd als vliegveld Schiphol en tulpenbollen, terwijl wij ze woorden leren als Hallo en doei. We hebben veel lol met elkaar. Ons leukste woord is (ibendera) [ikbendral], wat de naam is voor de nationale vlag van Rwanda. Nadat we de presentatie van de nieuw geleerde woorden gegeven hebben, is het tijd voor een wat serieuzer gesprek, gebaseerd op 5 punten: Familie, kerk, samenleving, uitdagingen/mogelijkheden en het werkveld. Het is interessant om te horen over hoe de cultuur hier in elkaar steekt en hoe ver onze culturen uit elkaar liggen. Een man mag hier trouwen als hij 23 is, een vrouw al als ze 21 is. Vooral in familie en samenleving zijn veel verschillen. Hier wonen families vaak samen en zeker als 1 van de 2 grootouders overlijdt, neemt 1 van de kinderen de weduwe in huis. De samenleving is sowieso heel erg gericht op het collectief belang terwijl het in de westerse wereld alleen om het individu draait. Iets heel moois als voorbeeld is dat in Rwanda iedereen verplicht 1 dagdeel community service moet doen. Dat houdt in dat je voor de samenleving iets doet. Meestal is dat in de vorm van schoonmaken van de straten of het bijhouden van de planten. Ik vind dat echt iets moois. Een ander heel speciaal ding is dat gevangenen hier verplicht worden om te werken. Je ziet dan hele groepen mannen (geen vrouwen!) met oranje overals aan die op het land aan het werk zijn of midden in de stad aan een nieuwe straat werken. Soms loopt er iemand met een roze overal tussen, dat zijn mannen die nog geen vonnis gehoord hebben en dus nog in voorarrest staan. Gevangenen kosten alleen maar geld en ik vind het gaaf dat ze op deze manier toch nog iets terug doen voor de samenleving.
Het gesprek is best wel interessant, maar ik krijg heel erg het gevoel dat zij niet in ons geïnteresseerd zijn. Bijna niemand kan engels dus alles duurt een eeuwigheid, omdat het steeds vertaald moet worden…
Rond 1 uur hebben we lunch, wat best wel lekker was. We verbazen ons over de hoeveelheden eten die de jongeren opscheppen. Ik heb niet zo’n zin meer in de dag en in het summercamp. Ik weet niet waarom maar ik heb een beetje een dip in mn motivatie. Waarschijnlijk speelt de moeizame communicatie een grote rol.
Janny, Fleur en ik gaan na de lunch samen met Louisa naar de markt. Ze zei dat het dichtbij was, maar het duurt nogal lang voor we bij de markt aankomen. Hier kopen we 10 eieren (voor 1 euro) en 20 manderijnen (voor 1 euro 20) en 20 marcuja’s voor 2 euro. overal komen kindjes vandaan die ons tassen en andere dingen willen aansmeren, maar we voelen ons niet onveilig. Ik vind het fijn dat Janny en Louisa met ons mee zijn. We kopen nog even een telefoonkaart en rijden dan met een taxi (heel luxe) naar de supermarkt waar we wat te snaaien kopen en melk en meel voor de pannenkoeken vanavond. Met de taxi worden we weer naar AMU teruggebracht.
Als we terugkomen is de rest al op een voetbalveld in de buurt van de locatie. Samen met twee van de leiding van de Rwandese groep lopen we richting het dal. “In de buurt” bleek in Afrikaanse begrippen te zijn. 20 minuten redelijk stijl naar beneden was vooral voor Janny van 69 best een uitdaging.
Het voetballen vond ik niet leuk, het ging veel te ruw en ik hou überhaupt niet van voetbal. Tel daar mijn nietzopositiefvoelen bij op en je hebt hoe ik me voelde. Er komen tijdens de wedstrijd steeds meer supporters, want blanken zijn ze echt niet gewend te zien! Na 2 keer 45 minuten was het eindelijk afgelopen en mijn team (the orange gorilla’s) wonnen met 2-1 van Unity. Met z’n allen lopen we weer terug naar de locatie waar we even vrije tijd hebben om te “douchen”. Het douchen is met 1 kan kokend heet water wat gemengd kan worden met koud water. 1 emmer per persoon dus ongeveer. Er komt zoveel stof van me af! Gelukkig vind ik het primitieve douchen eigenlijk best wel leuk en ik voel me daarna ook wel weer ietsje beter.
We eten samen, en hoewel ik me nog steeds niet heel enthousiast en happy voel, gaan we na het eten met alle Nederlanders de Nederlandse avond voor die dag erna voorbereiden. De Rwandese jongeren doen hetzelfde op hun slaapzaal. We moeten ook een Nederlandse kerkdienst uitbeelden/nadoen. Het is supergezellig en erg grappig om samen te bedenken wat we kunnen doen. Het grootste deel van de avond en de dienst is in elkaar gezet als we om 11 uur even lekker onze bedden opzoeken. Wat ben ik blij met deze gezellige groep!
-
16 Augustus 2017 - 15:43
Mirjam:
Wat eerlijk van je dat je ook vertelt over de wat mindere momenten. En het klinkt wel alsof je er toch wat van geprobeerd hebt te maken, gewoon mee blijven doen en dan gaat het mindere moment wel voorbij.
Weer erg leuk om te lezen :) Net als je vorige blog met de beestjes <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley