Trein gemist?!

Om half 8 gaat de wekker. We eten de laatste restjes op van wat we nog hadden in de koelkast, smeren de broodjes voor onderweg en maken ons klaar om op pad te gaan. Nadat alles is ingepakt en we besluiten om de sleutel gewoon achter te laten stappen we weer de kou in. We hebben Ricardo, onze host, alleen bij aankomst gezien! Heel chill, zo’n appartement voor jezelf. Om 9.25 stappen we naar buiten, in de volle overtuiging dat we, zoals altijd, gewoon een tram instappen. Helaas blijkt dit niet het geval… We zijn te laat vertrokken. Terwijl we lopen en ik probeer uit te zoeken wat nog haalbaar is zien we in de verte de M10, de metro die we elke keer genomen hebben, wegrijden. SHIT! Oke, doorlopen terwijl we alle opties bekijken. Rennen. Nee, dat houden we niet vol. Oke, hier is een metro, snel de trap afrennen, shit hij rijdt net weg (anders waren we er om 46 geweest en om 51 ging de trein dus dat was dan nét gelukt). Trap weer op rennen. Taxi bellen. Kan geen engels. Volgende taxi. Over 5 minuten bij het begin van Berliner Mauer Gedenkstätte. Na 7 minuten is hij er nog niet. Frustratie loopt hoog op en we beseffen dat we onze trein gaan missen. Taxi weer afgebeld en de rest gelopen…
Shit, dit gaat vast een duur grapje worden. Boosheid op onszelf dat we niet beter gekeken hebben. Shit shit shit wat balen we… Uiteindelijk komen we om 10 over 9 op het station aan. Meteen maar een bezoekje brengen aan de service balie, waar we *THANK GOD* een redelijk vrolijke vrouw hebben. Zij zegt ons dat omboeken eigenlijk niet kan omdat we een speciaal (goedkoper ivm student zijn) ticket hebben. Voor 1 keer wil ze ons wel matsen! YES YES YES :D Mirjam wordt er bijna emotioneel van. We betalen nu dus 9 euro (voor omboeken) in plaats van bijna 90!!!!!!!!! Wel nu nog bijna 1,5 uur wachten, maarja. 1,5 uur en 9 euro en zweet en stress is dus onze straf voor deze mega-domme actie. Gebeurt je ook maar 1 keer toch?
We wachten bij dunkin donuts waar ik een latte machiato soya wil (hebben ze niet?!) en mirjam een zwarte koffie (HEBBEN ZE OOK NIET?!) Hoe kun je nou weer geen normale koffie hebben?! Nou goed, ze hebben wel fijne banken dus daar leest mirjam Harry Potterboek en ik wat artikelen voor mn filosofie opdracht. Nuttig je tijd gebruiken…
Op tijd stappen we de trein in met al onze zooi (4 tassen, kijk je of je alles hebt?!) en dan blijkt dat dit een rechtstreekse naar Amersfoort is, dus toch nog een klein voordeeltje. Hier komen we om … aan, en pap haalt ons op met de auto.
het waren weer hele leuke dagen met Mirjam, en ik ben blij (ondanks dit stomme einde) dat ik zo’n lieve zus heb en dat we zoveel plezier hebben met elkaar (: Love you, Mirrie!