Puijo torni & stad ontdekken

Ik heb zin in deze dag! Vandaag ga ik samen met m'n nieuwe huisgenootje Ines op pad! We hebben nog niet echt plannen maar we worden ongeveer rond dezelfde tijd wakker en na ontbijt en heel lang twijfelen wat we willen doen besluiten we om half 12 te vertrekken naar Puijo tower. Dit is een toren aan de rand van Kuopio waar je heel mooi uitzicht hebt over het land van de 1000 meren.
Het zonnetje schijnt, er is blauwe lucht, perfect! Ik wilde alleen naar de toren als het weer goed is, want tja, je betaalt geld om omhoog te gaan, dus dan wil je niet dat je uitzicht door wolken of mist bedorven wordt, right?!

Ines vertelt me dat de party van de avond ervoor heel erg leuk was. Het is traditie om hier op het openingsfeest allemaal de overal aan te doen in de kleur van je studie. Elke studie heeft dus zijn eigen overal. Rond 12 uur zijn alle mannen naakt. Superweird, maar stiekem had ik dat wel mee willen maken. once in a lifetime, right?! helaas was ik te lui om naar het feest te gaan... balen.

We hebben allebei een fiets, dus ondanks dat het een behoorlijk stuk is, gaan we vol goede moed op de fiets. We fietsen een stuk op dezelfde plek als waar de Kuopio marathon is. Ik vind het nog steeds jammer dat ik besloot om niet mee te doen (met de 10 km). Ook Ines had gekeken naar de optie om mee te doen, maar zij vond 40 euro voor een uurtje rennen ook teveel geld. De weg naar de toren is mooi, maar soms ook erg steil dus we lopen ook stukken. Het is heel gezellig, we hebben veel overeenkomsten, dus dat is leuk. Uiteindelijk vinden we de toren, parkeren we onze fietsen en beginnen we aan de lange trappen naar het begin van de toren.

De trappen zijn naast een grote skischans, en er zijn allemaal sportievelingen omhoog aan het rennen. We spreken af dat wij dat ook een keer gaan doen, en dan bovenaan een wandeling doen. Er zijn meerdere uitgezette wandelingen, dus dat is leuk. Het vergt wat tijd, maar na 366 treden zijn we boven. We kopen een kaartje (voor de studentenprijs van 4 euro) om met de lift (thankfully there is one!) naar boven te gaan en... Het uitzicht is adembenemend! We kunnen buiten op het dak helemaal rondlopen. Aan de ene kant zien we het stadcentrum met de haven, stadion etc. Een andere kant heeft de universiteit en het ziekenhuis. Helemaal aan de andere kant zijn vooral eilandjes en meren te zien. Aan deze kant is de lucht extra blauw dus dat is fantastisch. We maken hele mooie foto's en we maken allerlei plannen voor in te toekomst (bijvoorbeeld het huren van een auto zodat we andere steden kunnen bezoeken). Na 2 uur besluiten we naar binnen te gaan, want ondanks het mooie weer worden we toch een beetje koud. Ik weet zeker dat ik nog een keer terug ga naar deze mooie plek! Helaas is het cafe gesloten en het restaurant veel te fancy... Het heeft zelfs een langzaam ronddraaiende schijf zodat als je aan je tafeltje zit te eten, je alle uitzichten ziet.
Funfact: De toren is "maar" 74 meter hoog, maar wel 306 meter boven zeeniveau!

Mn ouders en Mirjam hadden blijkbaar nog iets in het gastenboek geschreven voor mij, maar ik heb geen gastenboek gezien, super jammer. Volgende keer even extra vragen.

We lopen alle treden weer naar beneden, pakken onze fiets en rollen in no-time naar beneden waar we onze fiets in het centrum parkeren. Het zonnetje schijnt nog steeds, dus het gemeentehuis ziet er vandaag extra mooi uit. Als een oranje pareltje aan het grote plein.
In de stad spreken we af met een ander Duits meisje, Nina. We lopen wat rond en gaan dan wat eten en drinken in een café. We nemen allemaal een heerlijke grote warme chocolademelk met slagroom en sprinkles. Heerlijk! Ik eet ook nog een veganistisch broodje hummus wat echt heel goed smaakt! (behalve ontbijt en een banaan op de toren heb ik niks gegeten en het is al rond 3 uur!)

Nina's mentor Mikko joint ons ook en samen slenteren we door de stad. Ik zie de meest amazing schoenen (195 euro ahum!) en we leren de stad een beetje kennen. Het gaat allemaal alleen heel erg langzaam, dus ik bedenk me dat ik liever gewoon naar huis ga. Ook Ines houdt niet van het slenteren (wat schlendern in duits is, haha!) dus we fietsen samen naar de haven om daar te kijken of er boottrips gaan. Het zou gaaf zijn, want het is maar 15 euro voor 1,5 uur. Helaas zien we niemand meer in de ticketsale hokjes, dus we gaan morgen weer terug. De weg langs het water, door de parken en langs allerlei havens is heel erg mooi! Ik geniet van het zonnetje en het leuke gezelschap. Ergens is het ook wel vermoeiend om hele tijd Engels te praten, dat wel.

Bij Lidl doen we boodschappen met Nina en Ines. Het blijkt dat de Lidl even dichtbij is als Prisma, en Lidl is veel goedkoper, dus dat is een fijne ontdekking. We nemen afscheid van Nina, die eigenlijk heel dichtbij woont, en thuis koken we alle 3 tegelijk in onze mini keuken. Super handig...

's avonds bel ik nog even met mam en kijk ik met Ines de foto's terug. Zij gaat daarna nog 'even' hardlopen. Ze zou voor een korte ronde gaan, maar na een uur ga ik me zorgen maken. Ik stuur haar een berichtje en gelukkig gaat alles goed. Blijkbaar is de zonsondergang heel indrukwekkend, dus ze is daar blijven kijken ;) gelukkig maar!

Het was echt een hele toffe dag, en ik voel me weer heel erg gelukkig :)