Taalcursus met vluchtelingen en pizza met Friezen

Omdat Antti vandaag weer mensen rondleidt op de uni, vroeg hij of ik mee ging. Daarna was het plan om de stad in te gaan en wat dingen te laten zien. Ik wil wel mee, anders blijf ik alleen in mn kamer films kijken ;). Eerste keer op mn nieuwe fietsje fietsen! Omdat de fiets nog geen slot heeft, is het belangrijk dat ik bij Prisma even een slot ga kopen. Onderweg geniet ik enorm van de omgeving. De huizen zien er anders uit, maar er is ook vooral heel veel water en heel veel groen. I like that!
Onderweg kom ik wat obstakels tegen, er zijn namelijk op twee punten wegwerkzaamheden. De tweede route ga ik gewoon langs de blokkades, want ik heb geen idee hoe ik anders bij Prisma moet komen. Ik heb het superwarm van het op en neer fietsen, dus Ik fiets lekker zonder jas. Bij prisma koop ik een slot en ga dan gauw naar Antti en de andere studenten. We doen bijna hetzelfde als gisteren, maar ik vind het niet erg; zo hoor ik nog een keertje alle informatie. Wanneer de anderen registreren, geef ik Antti de stroopwafels, omdat ik dat de andere 2 dagen vergeten was. Hij vind het heel erg leuk! De andere studenten komen uit Frankrijk en Duitsland. De Fransen bevestigen weer even dat de vooroordelen over hun mensen waar zijn, want ze praten alleen maar Frans met zn tweetjes en zijn niet echt geinteresseerd in mij, de Duitse jongen of Antti's verhaal. Stomme Fransen ook altijd...
We lunchen weer op de uni (om half 12, ik heb nog helemaal geen honger), wat voor mij dit keer bestaat uit een salade en wat broodjes.

Helaas is het weer inmiddels omgeslagen en regent het best hard. De anderen gaan dus met de bus terwijl Antti en ik naar het centrum fietsen. Wel zo handig, want dan weet ik meteen de weg :) Onderweg zie ik mijn eerste eekhoorn! Superschattig! Helemaal doorweekt komen we aan in het centrum. Het is echt heel makkelijk ingedeeld in blokjes, dus makkelijk om de weg te vinden. We kopen buskaarten voor de anderen, wat de eerste keer 37,50 kost! Dat betekent dat ik mijn fiets-kosten er al na 1,5 maand uit heb! ;)

Om 2 uur begint mijn Finse les, en ik wil niet te laat komen, dus ik neem afscheid van de rest en ga op zoek naar het gebouw. Wanneer ik daar binnenkom wordt ik hartelijk ontvangen en een half uur later begint de les. Het blijkt vooral voor vluchtelingen te zijn! Er zijn weliswaar een paar andere studenten (onder andere Serafin, die mij gisteren attendeerde op deze les), maar vooral asielzoekers. Serafin, en ik krijgen samen met een andere Nederlander les in families. Wat is broer, zus, moeder, vader etc in het Fins? En hoe zeg je dat je getrouwd bent? Het is best heel moeilijk, maar omdat wij voor de eerste keer zijn en de rest niet, kunnen we niet bij de basis beginnen.

Later zit ik met een andere gozer uit Nederland in een groepje, en leren we over meubels en kamers in een huis. We zitten in een groep met een vrouw uit Nigeria, een man uit Irak, een man uit Rusland en een vrouw uit de Filippijnen. Redelijk gevarieerd gezelschap dus. Na 2 uur is het eindelijk klaar, en ik weet al dat ik niet terug ga komen. Het voelde toch een beetje ongemakkelijk als rijke student tussen al die mensen die al zo'n heftig verleden hebben. Bovendien was het best een beetje een agenebbis zooitje (hoeschrijfjedat?) Ik ga wel Fins leren op de uni ;)

De twee Nederlanders blijken uit Friesland te komen, heel grappig! De ene heet Joël en de andere heeft zo'n moeilijke, Friese, naam dat ik hem gewoon Koos noem. We gaan met een groepje naar een tweedehands winkel omdat ik daar graag wil kijken of ze een waterkoker hebben. Helaas niet, maar ik koop wel een helm voor op de fiets (dat is hier eigenlijk verplicht, hoewel fietsen zonder helm gedoogd wordt). Een van de Friesen koopt voor maar 4 euro een roze moomin dekbed en Serafin uit Polen en een gast uit Spanje die meezijn kopen Magic kaarten. Het is een heel gezellige groep, ook met een aantal Spanjaarden erbij. Ook is het chill om even Nederlands te kunnen praten.

Omdat het inmiddels al bijna 5 uur is hebben we behoorlijk trek gekregen, dus we eten een pizzatje samen en we hebben heel veel plezier! Ik voel me erg blij, omdat het inderdaad echt heel makkelijk gaat; nieuwe mensen ontmoeten. Met Ana uit Spanje spreek ik af om een keer als het minder bewolkt is naar de toren te gaan, en de Nederlanders, die ook in Katiskaniementie wonen, vragen of ik morgen en vrijdag mee ga naar een feestje.

Op de terugweg doe ik er een keer zo lang over dan aangegeven op google maps, omdat ik overal stop om te genieten en foto's te maken. De uitzichten vanaf de bruggen zijn zo mooi! Ik geniet echt heel erg! Het zonnetje is ook weer helemaal gaan schijnen en de lucht heeft slechts een paar wolkjes. Heerlijk!

Rond half 8 kom ik thuis, en ik ben echt heel erg moe. Ik neem een douche en probeer alvast om me aan te melden voor vakken, maar dat lukt niet helemaal. Via Skype helpt Antti me, en op deze manier is het toch (voor 1 vak) gelukt. De rest misschien morgen, maar ik moet er wel even de tijd voor nemen om te zien wat ik precies wil en kan doen, maar dat komt wel goed!