Day at the University & rennen
Blijf op de hoogte en volg Irene
04 September 2017 | Finland, Kuopio
Tijd om te beginnen! :)
Om 9 uur begon de registration in Cantia, een van de gebouwen op de campus. Omdat ik al dat geregel afgelopen week al heb gedaan, kan ik een uurtje later komen. In Mediteknia, een ander gebouw, is ons eerste college. We horen twee uur lang allerlei informatie over University of Eastern Finland en over de komende drie oriëntatiedagen. Ik had afgesproken met Doro, en toevallig kwamen we Demi, ook van Maastricht, tegen. Demi: 'Waar zullen we gaan zitten?' Irene: 'Daar naast die gozer is nog plek'. *gaan daar zitten* Blijkt hij ook uit Nederland te komen! Max uit Wageningen. Supertoevallig. Soort zoekt soort?
Er zijn mensen van over de hele wereld naar Kuopio gekomen voor hun minor, master, research of internship. De enige (bekende, grote) landen waar geen mensen vandaan komen zijn Nieuw-Zeeland, Australië en Zweden en Noorwegen. Apart, aangezien de laatste twee zo dichtbij zijn. Maarja, Wij als Nederlanders gaan ook niet naar België of Duitsland meestal. We krijgen ook allemaal een nummer toebedeeld, tussen de 0 en 13. Dat worden de groepen voor deze orientatie. Het gesprek is alleen maar: naam, opleiding en home university. Beetje saai en geforceerd, dus ik heb ook eigenlijk niemand onthouden. De enige die ik herken is Gorgé uit Spanje, omdat hij afgelopen week mee was pizza eten.
We hebben na de colleges een lange pauze waarin ik met een groepje meega om voor hen de overalls te kopen. Ze kosten maar 20 euro, dus ik twijfelde (eigenlijk nog steeds). Maar het is weer een extra kilo en buiten de feesten ga ik het nooit meer dragen. Dan maar alleen de patches sparen die ze erop naaien/strijken.
We lunchen in Canthia building (yumyum, weer lekker voor 1,88) en het is erg gezellig met Demi, Max en een paar mensen uit Spanje en Polen. Mijn doel is om iedereen uit Nederland hier te leren om 'the Netherlands' te zeggen in plaats van Holland. Ugh wat heb ik een hekel aan holland woord. zo boers! Bovendien verstaan alle niet-polen dan Poland, which is something completely different.
Om 14.15 beginnen de colleges weer en we krijgen wat uitleg over IT-service en wat wel en niet doen in de online wereld. De eerste is nuttig, het laatste half uur veel minder. We weten echt wel dat je niet op gekke links moet klikken, niet je usb in de computer moet laten zitten en geen wachtwoorden als: Hallo123 moet kiezen. Maargoed. om half 3 zijn we eindelijk klaar.
Hoewel de dag niet super lang is geweest, (10-half3 met bijna 3 uur pauze tussendoor), ben ik door alle informatie horen, opslaan en opschrijven best wel moe.
Ines heeft zijn eind van de dag bij ons gevoegd, dus we gaan samen even bij Prisma boodschappen doen en elkaar over onze dag vertellen. Haar radiologie afdeling verhalen en mijn nieuwemensenontmoeten en informatie krijgen verhalen.
Ik wilde al de hele dag pastasalade eten, maar de kant- en klare lasagna die ik had gekocht was in mn tas gesplesjt, dus die moest ik eigenlijk opeten. Ik zette al water op voor de pasta toen ines me aan dit alles herinnerde. Blijkbaar zag m'n hoofd er zo teleurgesteld uit dat ze moest lachen en me aanmoedigde om toch de pastasalade te maken. (wat ik uiteindelijk ook deed, ik had zo geen zin in kant- en klare lasagna!)
Na het eten, waar ook Maria bij kwam zitten helaas, kwam Cecilia, het deense buurmeisje, ook nog even langs. Heel gezellig meisje, ook zei moest even haar verhaal kwijt over haar eerste stagedag bij oude mensjes (verpleegkunde). Bovendien had zij wel meegedaan aan de halve marathon van Kuopio en ze had een supermooie medaille en shirt! Ik ben een beetje jaloers. en Ines ook. Dan komen we op het geniale idee om aan een ander hardloopevent mee te doen. Zo gezegd, zo gezocht. Het wordt Tampere 10k of Jyväskäla 10k. :) Heel enthousiast!
Beide events zijn al op de 16e! Over 12 dagen dus ik ging meteen met Ines rennen. Na 1 kilometer ging zij het bos in en rende ik door naar de universiteit waar ik weer een prachtige zonsondergang aan het meer zag. Genieten! Helaas kon ik niet lang blijven want het was koud (ik met korte mouwen en bezweet), en overal muggen (want: het is een meer). Terug rennen was zwaarder, meer omhoog en al best donker. Toch super tevreden met 8,3 kilometer in 56 minuten :)
Toen ik thuiskwam, heel hard hijgend en helemaal bezweet, was het eerste wat Maria zei: "are you going out tonight?" dus toen werd ik een beetje geirriteerd. Wat denk je zelf?! Kun je misschien niet eerst even hoi zeggen, en vragen hoe m'n hardlopen ging, of het mooi was enzo!? Zucht, gelukkig heb ik Ines ;)
Douchen, haren wassen, uurtje bellen met Elize (die haar eerste uni-dag had in Utrecht en....... selectietraining voor korfbal team oranje <21!!!). Was heel gezellig en ik hoop echt dat ze daar binnenkomt. Zou zo vet zijn! Ik weet niet hoe groot haar kans is, omdat ik haar nog nooit heb zien spelen en de andere mogelijke spelers ook niet. Ben benieuwd!
Nu gauw slapen want ik moet om 8 uur morgen al op de uni zijn. Wekker om 7 dus... School rhythm is starting again!
Om 9 uur begon de registration in Cantia, een van de gebouwen op de campus. Omdat ik al dat geregel afgelopen week al heb gedaan, kan ik een uurtje later komen. In Mediteknia, een ander gebouw, is ons eerste college. We horen twee uur lang allerlei informatie over University of Eastern Finland en over de komende drie oriëntatiedagen. Ik had afgesproken met Doro, en toevallig kwamen we Demi, ook van Maastricht, tegen. Demi: 'Waar zullen we gaan zitten?' Irene: 'Daar naast die gozer is nog plek'. *gaan daar zitten* Blijkt hij ook uit Nederland te komen! Max uit Wageningen. Supertoevallig. Soort zoekt soort?
Er zijn mensen van over de hele wereld naar Kuopio gekomen voor hun minor, master, research of internship. De enige (bekende, grote) landen waar geen mensen vandaan komen zijn Nieuw-Zeeland, Australië en Zweden en Noorwegen. Apart, aangezien de laatste twee zo dichtbij zijn. Maarja, Wij als Nederlanders gaan ook niet naar België of Duitsland meestal. We krijgen ook allemaal een nummer toebedeeld, tussen de 0 en 13. Dat worden de groepen voor deze orientatie. Het gesprek is alleen maar: naam, opleiding en home university. Beetje saai en geforceerd, dus ik heb ook eigenlijk niemand onthouden. De enige die ik herken is Gorgé uit Spanje, omdat hij afgelopen week mee was pizza eten.
We hebben na de colleges een lange pauze waarin ik met een groepje meega om voor hen de overalls te kopen. Ze kosten maar 20 euro, dus ik twijfelde (eigenlijk nog steeds). Maar het is weer een extra kilo en buiten de feesten ga ik het nooit meer dragen. Dan maar alleen de patches sparen die ze erop naaien/strijken.
We lunchen in Canthia building (yumyum, weer lekker voor 1,88) en het is erg gezellig met Demi, Max en een paar mensen uit Spanje en Polen. Mijn doel is om iedereen uit Nederland hier te leren om 'the Netherlands' te zeggen in plaats van Holland. Ugh wat heb ik een hekel aan holland woord. zo boers! Bovendien verstaan alle niet-polen dan Poland, which is something completely different.
Om 14.15 beginnen de colleges weer en we krijgen wat uitleg over IT-service en wat wel en niet doen in de online wereld. De eerste is nuttig, het laatste half uur veel minder. We weten echt wel dat je niet op gekke links moet klikken, niet je usb in de computer moet laten zitten en geen wachtwoorden als: Hallo123 moet kiezen. Maargoed. om half 3 zijn we eindelijk klaar.
Hoewel de dag niet super lang is geweest, (10-half3 met bijna 3 uur pauze tussendoor), ben ik door alle informatie horen, opslaan en opschrijven best wel moe.
Ines heeft zijn eind van de dag bij ons gevoegd, dus we gaan samen even bij Prisma boodschappen doen en elkaar over onze dag vertellen. Haar radiologie afdeling verhalen en mijn nieuwemensenontmoeten en informatie krijgen verhalen.
Ik wilde al de hele dag pastasalade eten, maar de kant- en klare lasagna die ik had gekocht was in mn tas gesplesjt, dus die moest ik eigenlijk opeten. Ik zette al water op voor de pasta toen ines me aan dit alles herinnerde. Blijkbaar zag m'n hoofd er zo teleurgesteld uit dat ze moest lachen en me aanmoedigde om toch de pastasalade te maken. (wat ik uiteindelijk ook deed, ik had zo geen zin in kant- en klare lasagna!)
Na het eten, waar ook Maria bij kwam zitten helaas, kwam Cecilia, het deense buurmeisje, ook nog even langs. Heel gezellig meisje, ook zei moest even haar verhaal kwijt over haar eerste stagedag bij oude mensjes (verpleegkunde). Bovendien had zij wel meegedaan aan de halve marathon van Kuopio en ze had een supermooie medaille en shirt! Ik ben een beetje jaloers. en Ines ook. Dan komen we op het geniale idee om aan een ander hardloopevent mee te doen. Zo gezegd, zo gezocht. Het wordt Tampere 10k of Jyväskäla 10k. :) Heel enthousiast!
Beide events zijn al op de 16e! Over 12 dagen dus ik ging meteen met Ines rennen. Na 1 kilometer ging zij het bos in en rende ik door naar de universiteit waar ik weer een prachtige zonsondergang aan het meer zag. Genieten! Helaas kon ik niet lang blijven want het was koud (ik met korte mouwen en bezweet), en overal muggen (want: het is een meer). Terug rennen was zwaarder, meer omhoog en al best donker. Toch super tevreden met 8,3 kilometer in 56 minuten :)
Toen ik thuiskwam, heel hard hijgend en helemaal bezweet, was het eerste wat Maria zei: "are you going out tonight?" dus toen werd ik een beetje geirriteerd. Wat denk je zelf?! Kun je misschien niet eerst even hoi zeggen, en vragen hoe m'n hardlopen ging, of het mooi was enzo!? Zucht, gelukkig heb ik Ines ;)
Douchen, haren wassen, uurtje bellen met Elize (die haar eerste uni-dag had in Utrecht en....... selectietraining voor korfbal team oranje <21!!!). Was heel gezellig en ik hoop echt dat ze daar binnenkomt. Zou zo vet zijn! Ik weet niet hoe groot haar kans is, omdat ik haar nog nooit heb zien spelen en de andere mogelijke spelers ook niet. Ben benieuwd!
Nu gauw slapen want ik moet om 8 uur morgen al op de uni zijn. Wekker om 7 dus... School rhythm is starting again!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
