Ranua zoo en Santa Claus Village

Bij Sophie in huis wordt ik eigenlijk steeds vermoeider en ook al weer hongerig. Bovendien voel ik me wat duizelig en ik heb er gewoon even geen zin meer in. Gelukkig gaat de tijd redelijk snel en om half 2 zijn er al bussen dus gaan we naar buiten. Omdat we supervroeg zijn en de bus eerst bij deze wijk is en dan pas naar de andere wijk gaat, kunnen we lekker allemaal bij het raam zitten. Ik zit achter Ines en voor Bonnie en dat is prima :)
We pikken de rest op en dan beginnen we aan de trip. Ik ben lekker geïnstalleerd met mn tas en mn fototas tussen mn benen op de grond, mn jas boven mn hoofd in de laadruimte en mn kussen tegen het raam. Ik lig best wel lekker en ik val daarom ook snel in slaap. Tuurlijk slaap je niet echt lekker en krijg je wat last van je nek, maar het had erger kunnen zijn. Om 6 uur maken we onze eerste stop waar we even naar buiten gaan om een rondje te lopen en wachten tot het half uur afgelopen is.

De volgende 2 uur rijden we door en ik slaap weer de hele tijd. Ben zo blij dat ik mn kussen meegenomen heb! Naast me zit trouwens een Fransman, niet aardig, maar dat vind ik helemaal niet erg want dan hoef ik tenminste niet sociaal te doen. Af en toe even met Ines of Bonnie praten (die allebei wel een leuk iemand naast zich hebben) en verder slapen en lezen. Om kwart over 8 komen we aan bij de dierentuin, waar we ons ontbijtbuffet hebben. Het is echt mega druk binnen, maar gelukkig waren wij als een van de eersten de bus uit gegaan dus we kunnen snel ons bord volladen. Finse pannenkoek met jam, allerlei soorten fruit, koffie, 2 croissantjes en een boterham met kaast, komkommer en paprika. Goed bodempje voor de rest van de dag.
Na het ontbijt besluiten we om de dierentuin in te lopen voordat de rest ook klaar is, zodat het lekker rustig is. Het is een ronde van 2,8 kilometer die langs alle hokken leidt. We lopen met een klein groepje maar ik ben steeds wel weer iemand kwijt omdat ik te lang sta te kijken en de rest al doorgelopen is. Het is voor sommigen zoeken waar het beest is, foto maken en doorlopen terwijl het voor mij ook gewoon echt kijken is. Super Dijksterhuis-achtig, maar het is gewoon zo. Er zijn bevers (bevers zijn zoveel groter dan verwacht!) en otters (otters zijn zoooooo schattig). Daarna komen een heleboel uilen, die een veel groter hok hebben dan de vogels in Dierenpark Amersfoort. De omgeving in de dierentuin is echt FANTASTISCH. Het is zoo mooi omdat er ontiegelijk veel sneeuw ligt en het geeft zo’n magische sfeer. Bovendien zijn er niet heel veel mensen in het zicht en is er een apart looppad waardoor de natuur er helemaal ongeschonden uitziet. Het is wel koud (rond de -6, voelt als -13) maar het maakt me niet heel veel uit want ik geniet met volle teugen.
Het leukste in de dierentuin zijn de ijsberen. Zij hebben best een groot hok, en het is nog steeds zielig dat ze opgesloten zitten maar ze hebben de tijd van hun leven, en dat is heel leuk om te zien. Ze hebben een kleine pool, waar ze vanuit drinken en ze gooien hun stuk vlees omhoog. 1 van de twee probeert steeds met de andere te spelen en hij glijdt van heuvels af. Het is echt ontzettend schattig om te zien omdat het bijna nep lijkt maar toch écht is. Heel erg leuk! In het hok ernaast zit een prachtige Lynx te poseren en dat levert mooie foto’s op. Mooi dier! Een ander tof hok is het hok van de wolven, wat enorm groot is en waar we helemaal rondom kunnen lopen en van bovenaf de wolven achter elkaar aan kunnen zien rennen. Je kunt zien waar ze lopen, en ik vraag me af of het routes van stereotype gedrag zijn of dat ze gewoon niet fijn vinden om telkens door nieuwe sneeuw te lopen (de sneeuw is +- 40 cm hier).
We zien rendieren die schors van bomen eten, we zien een poolvos en een Gulo Gulo (veelvraat, weet je nog van mijn werkstuk mam?) en het is vet leuk om deze dieren in hun (semi-)natuurlijke habitat te zien. Ijsberen in de sneeuw, een poolvos die je écht moet zoeken omdat hij zo wit is en rendieren die rondhuppelen door de sneeuw. Ik vind het ZO LEUK! Ook zien we een paar dieren die in winterslaap zijn, zoals een vossen en een soort das.
In binnenhokken zijn een aantal verschillende kleine dieren zoals wezels, verschillende marters, nertsen en … Jeetje, ik weet de naam niet meer… Merlijn? In ieder geval allerlei beesten waar je jassen van maakt. Er is een ijsbar (dicht natuurlijk) en allerlei speeldingen voor kinderen. Als we de route hebben gedaan wil ik eigenlijk nog een rondje doen, maar het is al 10 voor 11, en we hadden maar 2 uurtjes… Helaaspindakaas, geen tijd meer voor langer ☹ We kunnen zelfs niet meer de Fazer-chocolade winkel inlopen.. Ik moet stiekem een beetje lachen als ik me bedenk dat we pas bij hok nummer 3 waren geweest als ik hier met ons gezin zou zijn.
Na nog 300 keer geroepen te hebben hoe geweldig de zoo wel niet was en hoe fenomenaal de sneeuw is gaan we weer de bus in. Ik ga weer op mn kussen liggen en ik val in slaap tot ik wakker wordt, 1,5 uur later, door de harde stem door de intercom. We hebben nu 1 uur en 45 minuten om boodschappen te doen. Dat is natuurlijk veel te lang! We verdelen onze cottage in vier groepen van 2, zodat iedereen ‘verantwoordelijk’ is voor 1 avondmaaltijd. Na 20 minuten hebben Ines en ik alles verzameld voor ons eigen ontbijt, wat snacks en onze avondmaaltijd (salade en broodjes hamburger). Dan moeten we nog 1,5 uur wachten wat echt kei-lang is. We zitten ook op een soort parkeerplaats wat omringd wordt door grote winkels (Lidl, K-market en wat andere winkels), dus we kunnen niet even een lekker stuk gaan wandelen… Beetje jammer want 1,5 uur duurt dan best lang. Bovendien zijn we bijna bij de artic circle wat betekent dat het al gauw donker wordt.
14.15 vertrekken we vanuit Rovaniemi naar Santa Claus village (ongeveer 15 minuten rijden). Nou, hier begint de toeristische poppenkast hoor! Het is nog een beetje licht, en het ziet er supermooi uit met alle verlichte kersbomen met sneeuw erop, miljoenen lichtjes op alle huisjes en allerlei kerst-achtige dingetjes. We lopen wat rond met de mensen van onze cottage (minus Camille en Laura), we zien rendieren die rondjes lopen voor de slee met toeristen. Het is 29 euro voor 1000 meter met de slee, mega duur dus. Ook alle souvenirwinkels zijn onbetaalbaar en veel te toeristisch. Ja, ik weet het, souvenirs zijn altijd voor toeristen maar dit is echt heel erg extreem. Je kan ook op de foto met de Kerstman maar dan moet je in de rij wachten, een tijd afspreken, en vervolgens 25 euro betalen voor de foto. Insane toch? Je mag niet zelf fotos maken van Santa en je kunt hem zelfs niet zien zonder te betalen. Beetje jammer. Uiteindelijk gaan we op de foto met een Kerstman van lego, want zelfs al zijn we met 6, dan is het nog steeds bijna 5 euro pp voor een stomme toeristische foto.
De ‘village’ van de kerstman is echt een hele toffe sfeer met al die lichtjes en overal ‘Artic circle’ en de coördinaten van de artic circle. Er is een officieel postkantoor vanwaar je kerstkaarten kan sturen en alles kan lezen over hoeveel kaarten hij heeft gekregen en uit welke landen etc. Best grappig om te zien. De sneeuw is ook weer super mooi natuurlijk en je ziet overal lachende kinderen op sleetjes. Als het niet zo mega duur was zou ik hier later nog wel een keer heen willen, mocht ik ooit kinderen krijgen. Er is zoveel te doen en volgens mij heeft iedereen de tijd van z’n leven (vooral de britse kinderen, haha, allemachtig!)
Uiteindelijk koop ik nog wel een muts, omdat mijn eigen muts niet mn hele oren bedekt. Ik kies voor een Robin Ruth-muts (die waar je tassen van hebt in elke stad/elk land) en hij is maar 15 euro en mega warm. Hij is wit met lichtblauw en er staat LAPLAND op. Pretty cool right?!

Na 2 uur is het weer tijd om weg te gaan. Voor nu was 2 uur precies goed, want ik begin toch wel aardig moe te worden na een nacht bijna niet slapen. Ik heb natuurlijk best prima geslapen in de bus, maar dan rust je toch niet echt uit. Je wordt een beetje gaar van al dat reizen.
Vanaf Rovaniemi Santa Claus Village is het nog 175 km naar Levi, waar onze cottages zijn. Dit betekent weer 2 uur bussen. Beetje lezen, beetje slapen. Internet werkt niet in de bus dus dat is beetje vervelend. In Levi pikken we onze guide op, hij heet Tuomas, komt uit Lapland maar woont nu in Zwitserland. Best aardig, maar niet zo spontaan en enthousiast als onze guide in St. Petersburg (as far as I can judge now). De bus rijdt een paar rondjes door levi en Tuomas wijst ons de belangrijke punten. De ski-baan is duidelijk te zien en mooi verlicht, en verder zien we de supermarkten, het centrum met souvenirshops en restaurants, de spa en de verschillende verzamelplekken voor de activiteiten. Uiteindelijk zijn we om half 8 bij onze cottages.
Een voor 1 krijgen de groepjes hun sleutel, pakken ze hun boodschappen en bagage uit de bus en worden ze naar hun huisje gebracht. Het duurt een eeuwigheid, tot ook Dieksterhoes en Hordiek omgeroepen worden (ik heb een spraakopname, het is hilarisch). Jeeej, tijd om onze cottage te ontdekken!
Onze cottage is een zeer aangename verrassing. Het is klein, maar heel mooi en luxe! Er zijn 3 normale slaapkamers waarvan 2 met aparte bedden en 1 met een tweepersoonsbed. Boven is een soort vlonder waar Ines en ik gaan slapen. Boven is een tweede mini-badkamer met wc en wastafel, een tv en extra stoelen. Door de raampjes hebben we schattig uitzicht op de besneeuwde straten en in het midden hebben we uitzicht op de woonkamer. We hebben een openhaard, een vaatwasser, een oven, een magnetron, een radio, een wasmachine en… een eigen sauna! Supercool! Ik denk dat er normaal mensen wonen hier, want alle kruiden en dingen zoals suiker zijn aanwezig. Hebben we voor niks boter enzo gekocht. Bovendien is er genoeg wcpapier en schoonmaakmiddel dus dat is ook chill. Er is vloerverwarming in het hele huisje (behalve boven, want dat is gewoon een houten vloer) en het enige wat er niet is, is wifi. Opzich wel prima, maar Bonnie en ik wilden graag werken (deadline 4 december) dus dat gaat hem niet worden. Bovendien moet ik m’n blogs dus nu in word typen en kan ik ze niet uploaden (alleen in de bus met slechte wifi).
We zijn inmiddels wel echt hongerig geworden en we besluiten dat het avondeten van mij en ines het makkelijkst/snelst is, dus ik ga hamburgers bakken en Ines maakt de salade. Goede teamwork, want ik dek de tafel en we zijn tegelijk klaar. Iedereen kan 1 burger maken en dan hebben we zelfs nog 1 vega en 1 gewone over. We hebben ui, cheddar, sla, tomaat, komkommer en 2 sauzen, dus het is best wel luxe. Iedereen wil ook de vega-burger proeven en ze zijn heel enthousiast. Ines zei nog: I don’t think I can be a vegetarian… Ik vind het zo stom als mensen dat zeggen. Natuurlijk kan je het wel, je moet gewoon overtuigd zijn van de gezondheids- en milieu effecten en achter je keuze staan en niet denken aan wat je mist maar wat je ervoor terugkrijgt… maarja, niet iedereen kan denken zoals ik, he mam/pap?
Na het eten (met kaarsjes aan, want die had ik meegenomen) doen we de afwas en gaan we om de beurt douchen. 4 mensen douchen vandaag, de andere 4 morgen, want we hebben maar limited warm water supply. Ik moet echt mn haar wassen en daarna ben ik zo mega moe dat ik meteen naar bed ga. Helaas moet deze nog opgemaakt worden en het is mega warm in het huisje dus de miniraampjes open en dan koelt het een beetje af. Rond half 11 val ik uitgeput in slaap op het lekker verende bed.