AMU in Kigali

Dag 6 -
De morgen begint al vroeg als we om 7 uur opstaan omdat we om 8.30 opgehaald worden door Samuel. We eten rustig ons ontbijtje met pistoletjes met honing en wat fruit. We hebben verschillende soorten fruit. Ik eet natuurlijk alle passievruchten op want Elize vindt ze niet lekker. Wat een geluk. We praten nog een beetje na, spelen nog wat met Kendrick (die de bank ondergekladderd heeft met zijn nieuwe pen) en gaan om 8 uur richting de poort. Maar goed… Afrika natuurlijk, dus de tijd is iets vaags hier. Na half 9 komt eindelijk de taxi met Samuel die ons naar project nummero 2 brengt! Het is Mwana Ukundwa hoofdlocatie, in Kigali. Het duurt heel erg lang voor we eindelijk beginnen en daarom maken we wat fotos van de kinderen en praten we elkaar bij over wat we bij de gastgezinnen gedaan hebben. De anderen zijn naar een public market geweest en hadden een veel luxer huis met stromend water. Ik hoop dat wij ook nog naar zo’n markt gaan want ze waren er allemaal heel erg enthousiast over.
Vlak voor de opening begint vertelt Samuel ons dat alle kinderen die aangesloten zijn bij deze locatie van Mwana Ukundwa besmet zijn met HIV. Dit is de eerste keer dat ik tranen in mn ogen krijg. Heel erg veel dingen raken me, op allerlei verschillende manieren, maar dit doet me echt pijn. Als ik naar de kinderen tegenover me kijk dan zie ik zoveel lieve blikken en mooie mensen die hun leven lang medicijnen moeten slikken. Een klein lichtpuntje is dat de president (die gisteren dus herkozen is en voor wie zelfs de grondwet is aangepast) ervoor gezorgd heeft dat iedereen in het land gratis Malaria pillen kan krijgen. Dit is het enige land in Afrika waar dat kan. Was aids maar gewoon een ziekte die niet door te geven was… Ze hebben expres alle kinderen die besmet zijn bij elkaar gestopt zodat ze allemaal hetzelfde doormaken en hetzelfde verhaal hebben. Dat is ergens heel verdrietig, maar ook wel een mooi uitgangspunt.
Samuel vertelt ons een heleboel over het project en over hoe blij ze zijn dat we er zijn. Hij zegt dat na deze dag, de Rwandezen kunnen zeggen dat ze broeders en zusters in Nederland hebben terwijl de Nederlanders altijd broeders en zusters in Rwanda hebben. Zo lief en warm!

De ontvangst gaat verder in een gebed, een Bijbellezing en nog een lang verhaal over hoe geweldig het is dat wij als Mzungus hier zijn. Hierna volgt een heuse modeshow waarbij 1 gozer heel erg knap en gespierd is. Hij zit ook vol met tatoeages, zowel gewoon met zwarte inkt als van die dikke. Dat is wel iets minder. Na de modeshow volgt een dans van wat vrouwen en daarna een dans van een jongeman, die erg uitdagend voor Denise gaat dansen. Het voelt weer zo gastvrij om er te zijn!

Na alle ontvangst dingen is het al 12 uur, en we zouden maar tot 1 uur blijven. De groep moet gesplitst worden tussen secondary school en primary school. Bijna iedereen wilde naar de secondary school, dus we besluiten om na een half uur te wisselen. Dit is echter niet gebeurd omdat we allemaal zo druk en gezellig bezig waren. Ik zat in de groep van de middelbare scholieren waarbij we in een grote kring gaan zitten en elkaar woorden leren uit Nederland of Rwanda. We nemen 20 minuten om met z’n vijven (Gerlinda, Jannie, Cynthia, Elize en ik) woorden te bedenken om ze te leren. We kiezen voor de woorden: Hutspot, Sneeuw, huisdier, korfbal, appel, molen, kaas, koe, tulp, ik hou van jou, zwemmen, fiets, school en eetsmakelijk. Zij hadden het iets anders gedaan, namelijk iets meer uitroepen dan echt letterlijk voorwerpen. Het was wel heel erg gezellig. Ze vroegen hele goede vragen en ze waren erg verbaasd over sneeuw en dat we geen schooluniformen dragen normaal.

Na het uurtje, wat veel te snel voorbij ging omdat we allemaal zulke leuke woorden hadden en zij hele leuke vragen stelden, was het tijd voor de cadeaus. Eerst hebben we liedjes gezongen, waaronder “Lees je Bijbel bid elke dag” in het Engels, Nederlands en Frans. Daarna nog een keer in het Engels met iedereen. Daarna nog “If you’re happy and you know it”. Was erg gezellig. De cadeaus werden goed ontvangen, het bellenblaas was weer het allergrootste succes. Ik vond het jammer dat we alweer weg moesten gaan, maar we hebben er nog wel eventjes, apart van de kinderen helaas, lunch gehad. We hadden weer bonen en rijst en gek vlees.
Vlak voor we weggingen hebben we nog iets heel leuks gedaan, maar dat blijft nog een verrassing (alleen onze zussen weten het, als het goed is ;))

We reden terug naar Isano om eventjes uit te rusten en ons om te kleden voor een ontspannen middag aan het zwembad. We gingen lopend, en werden weer overal aangestaard en nageroepen. Om half 4 waren we pas bij het zwembad, wat 3000 frank per persoon kostte. Ook moesten de vrouwen nog een mutsje huren voor 1000 waar we een beetje tegen waren. Het water was heel erg lekker! eerst was koud en we werden nogal aangekeken, maar het was wel heel chill om eventjes af te koelen en lekker maf te doen. Na het zwemmen hebben we nog samen lekker chips gegeten en blackstories gedaan. We hadden de grootste lol met grootmoeder die lepel voor lepel opgegeten werd.

Helaas konden we maar 1,5 uur blijven omdat het zwembad om 17 uur dicht ging. Het was super gezellig om even samen te zijn. Fleur, Artse en Elize gingen lopend terug en ons plan was om met de bus te gaan. Helaas zat elke bus vol en besloten we dus om met 2 taxi’s te gaan. Die kosten hier toch geen drol. We werden alleen niet op de goede plek afgezet, maar ik herkende gelukkig waar we waren dus we konden het laatste stukje wel lopen. Eigenlijk wilden we allemaal even douchen, maar we hadden voor de verandering weer eens geen water… Koud water is nog tot daar aan toe, maar helemaal geen water is best wel heel lastig. Als avondeten hadden we weer wat lekkers, eindelijk! Isano maakt goede maaltijden voor ons, super luxe! Dit keer was het pasta (van die tricolore gedraaide, maar dan alleen de gele) met spinazie!  erg lekker en dat hadden we ook wel even nodig na het drukke zwemmen en wandelen.

Na het eten was er gelukkig weer water, maar tegen de tijd dat ik ging douchen alleen nog maar koud, dus met een washandje even gepoetst. Dit is onze laatste nacht op Isano, voordat we naar het westen en daarna naar het zuiden gaan. Goodnight