papadag!

Dag 11 -

Doordat het gisteren zo laat geworden was, hebben we allemaal een klein beetje moeite met opstaan. De wekker ging al enorm vroeg, om 5.40. De bedoeling was om om 6 uur aan het ontbijt te beginnen. Lydia had ons dwingend gevraagd om ook echt om 6 uur bij het ontbijt te zijn. Dat waren we allemaal (behalve Lydia en Gerlinda), en 10 minuten laten (want ja, wanneer gebeurt er hier iets op tijd?) was het ontbijt er. Ontbijtje passievrucht en een broodje met gebakken ei. Oh en nog meer passievrucht. Ik ga het echt missen als ik in Nederland ben, dus ik denk dat ik samen met Gerlinda een zak meesmokkel. Veel te duur in Nederland, die dingen!
We hadden 1 taxi geboekt voor 6.45, zodat Gerlinda en Lydia op tijd terug naar Kigali konden om de begrafenis van de schoondochter van mama Rose (de oprichtster van Mwana Ukundwa) bij te wonen. De andere taxi zou komen om 7 uur. Helaas ging er, zoals al verwacht, een heleboel mis waardoor de vroege taxi er pas om kwart voor 8 was en de late was ook een half uur te laat. Allemaal wat gedoe dus.
Nadat onze taxi ook gearriveerd was, namen we afscheid van de jongeren en konden we aan de 2,5 uur durende terugreis (over asfalt!) beginnen. Onderweg genoten van de mooie uitzichten, even geslapen, een psychologische quiz gedaan met Artse en gelezen in mn boek. De rit ging erg snel, en onderweg haalden we de andere auto nog in…!
Grappig is hier dat mensen naar elkaar seinen met de koplampen als er politie staat te controleren. Polycarpe, onze chauffeur, schiet dan in de remmen en 100 meter na de controleurs geeft ie weer gas.
We gaan even langs Isano om de overige koffers op te halen (en even een blog te plaatsen, facebook te checken en wat berichtjes te versturen) en dan rijden we door naar onze volgende locatie, waar we de laatste 5 dagen zullen verblijven.
De kamerindeling is een beetje een gedoetje want we hebben 1 kamer met 5 bedden, 2 kamers met 2 bedden en 1 kamer met 1 bed. We besluiten daarom om 4 meiden op de grote kamer en 2 meiden op een 2 persoonskamer te leggen. Elize en Denise willen het liefst beetje rust, dus die gaan samen. De bedden hier zijn fantastisch! Super zacht en verend. Na een beetje gedoe heb ik mijn klamboe weer opgehangen en omdat ik bij het raam in de hoek lig, heb ik ook soortvan ‘frisse’ lucht. De badkamer heeft een douche en 2 wc’s, maar geen wastafel. Beetje onhandig met handen wassen enzo.
We krijgen een heel erg uitgebreide lunch waar we heel blij mee zijn na zo’n lange rit. Nog niet eens de helft van het eten is op als we allemaal vol zitten. Ik voel me een beetje schuldig dat er geen enkel leeg bordje is, dus ik hoop maar dat ze het niet weggooien.
Samen besluiten we om naar het zwembad te gaan. We kleden ons even om en gaan dan te voet richting het sportcomplex. Papa met de zes kuikentjes. Het is echt heel erg gezellig en relaxt.
Onderweg besluiten Artse, Denise en ik dat we wel even willen kijken bij een souvenirplekje. De rest gaat alvast door. Helaas is de souvenirplek echt vreselijk. 27 soort van strandhuisjes met enorm opdringerige mensen: ‘welcome my sister, you’re welcome!”. Blegh. We gaan bij de 3 tentjes naar binnen waar niemand ons naar binnen sleurt, maar het aanbod is overal hetzelfde. Denise en ik proberen nog 10 ansichtkaarten te kopen maar de vrouw wil er 7 duizend voor en wij willen maximaal 2 duizend geven. Afdingen is erg grappig bij mensen die ik niet leuk vind!

We gaan weer lekker richting het water, waar we heerlijk een middagje ontspannen. Ik speel triominos met Denise en Elize, ik lees m’n 2e boek uit, we eten chips en we maken leuke foto’s in het water. Artse vertelt ons het verhaal over hem en Lydia, over hun eerste date en hoe hij haar ten huwelijk heeft gevraagd. Het is heel erg gezellig samen.

Rond half 6 lopen we weer terug naar de guesthouse. Hier eten we weer een enorm uitgebreide maaltijd, waar we optimaal van genieten. Ook hier krijgen we weer bij elke maaltijd een flesje Fanta/cola/sprite erbij. Fanta fiesta! We krijgen nog geeneens de helft op! Ik hoop dat Gerlinda en Lydia snel weer terug komen, want ik heb wel een beetje medelijden met ze, dat ze de hele dag bij een begrafenis zijn. Onze groep is niet compleet zonder hen!

Na het eten gaat iedereen douchen en naar bed. Elize en Denise komen naar onze kamer waar Artse nog een verhaaltje voor het slapengaan voorleest. Dan komen ook Lydia en Gerlinda weer thuis (half 10), ze zijn helemaal kapot van de lange dag. Na het verhaal bidden we voor de gezellige dag en dan is het tijd om naar dromenland te gaan.