Dag 2 - Verkenning!

Vanochtend werd iedereen langzaamaan wakker; ik door het geluid van rondscharrelende familieleden die niet echt zachtjes deden in het toch al gehorige houten huisje. Één blik uit het kleine raampje naast mn hoofdeinde wiste het kleine beetje irritatie van het niet uit mezelf wakker worden echter meteen weg. WAUW, wat een uitzicht! Gisteren toen we aankwamen was het al bijna helemaal donker, dus ik had niet verwacht zo’n zicht te hebben. We kijken uit op bergen, begroeid met bomen, alpenweides, een dorpje en rechts nog bergen zonder begroeiing en met een beetje sneeuw (al gelooft de rest niet dat het sneeuw is). Echt een leuk uitzicht om mee wakker te worden. Tegen half 10 zaten we aan het bijeengeschraapte ontbijt, wat bestond uit alle broodjes plus bananenbrood wat we over hadden van de reis gisteren + een aantal sneetjes brood die we uit Nederland meegenomen hadden. Na een stevig ontbijt en een beetje discussiëren wat we zouden gaan doen besloten we om te voet naar het dorpje (Gaschurn) te gaan, om daar boodschappen te doen. Ik zou dan mijn backpack meenemen zodat ik weer even kon oefenen met gewicht op mn rug. Het is best een stevige afdaling naar beneden. Heel veel is dicht omdat het zondag is, maar het is een schattig dorpje. We kopen bij een bakkertje alle restanten die ze nog heeft op, en van al het slenteren hebben we dorst gekregen dus nemen we op een terras een koffie en onze eerste apfelstrüdel. Jamm!
De winkel waar we boodschappen wilden gaan doen was open van 8.40-12.00 en daarna pas weer van 16-18. Dus… we hebben nog meer dan 3 uur om te overbruggen tot we de broodnodige schapjes kunnen doen. Wandelen dus! We besluiten het bordje met ‘Pfoppa’ te volgen, omdat daar 50 minuten bij staat (bij ons dus 100 minuten), en het klinkt leuk. Al gauw gaat het weggetje omhoog, wordt het steeds steiler en verandert het in een bospad. Klimmen en zweten als de malle. Na een uur wandelen komen we bij een mooie Alpenweide waar we minimaal 20 minuten Sound of Music foto’s maken, erg grappig. We besluiten om niet de route verder te volgen maar terug naar het dorp te lopen. We zijn moe en hebben niks mee aan water/eten, behalve de gekochte broodjes. Ik heb alleen geen zin om eerst weer naar huis te lopen en dan weer terug te gaan, dus ik ga in mn eentje nog even het dorp in. Ik bekijk de begraafplaats, waar 1 naam wel 65 keer voorkomt (op een hele kleine begraafplaats). Ook even mn internet aangezet, dus ik ben weer op de hoogte. Om 4 uur ontmoet ik mam pap mir en max weer bij de supermarkt, kopen we de dingen die we nodig hebben en loop ik met een zwaarbepakte rugzak weer terug. Goeie training wel.
Het avondeten is tomatensoep met broodjes, best lekker! De rest van de avond doen we niet zoveel, behalve lezen en spelletjes. We spelen 4 potjes GoSushi, waarvan Mirjam er 3 wint en ik 1, nog 2 potjes patchwork (die Mirjam allebei wint). Het is een chille avond met veel wijn, rust en chips.