Landentripje naar Liechtenstein - dag 6

Vandaag gaan we naar Liechtenstein! Ik vraag me af of Mirjam en ik dat zo cool vinden omdat het een ander land is, of omdat het echt leuk is :3. Het zou 1 uur en 10 minuten rijden zijn maar we zitten meer dan 1,5 uur in de auto door file’s en wegwerkzaamheden. Uiteindelijk komen we in Vaduz, de hoofdstad van Liechtenstein. Onderweg zie ik al de ambassade van Rwanda! We parkeren in de eerste de beste parkeergarage die we zien, die bij een bank blijkt te horen. Eh… kunnen we er dan straks nog wel uit.? We lopen voor de zekerheid maar even naar binnen om het te vragen. De bank (en de mensen) zijn poepiechique, maar ze doen niet moeilijk en scannen ons kaartje zodat we gewoon uit kunnen rijden wanneer we willen. CHILL, gratis parkeren! Meteen als we de garage uitkomen zien we al het fort waar we naartoe willen. Het ligt halverwege een steile heuvel, omringd door bos. Mirjam moet zoals gewoonlijk weer nodig plassen dus we zoeken eerst een cafeetje om wat te drinken. De stad Vaduz heeft een nette en chique uitstraling. Het is allemaal vrij nieuw, en er ligt geen afval op de grond. Op het terras betalen we uiteindelijk meer dan 30 frank, ongeveer 24 euro. Best wel wat voor 2 koffie en 3 fris… De stad krijgt meteen een Monaco sfeertje.

Na het drankje gaan we op zoek naar het fort. Het fort wordt nog steeds bewoond door de huidige koning, meneer Hans-Adam. De klim is best pittig, vooral omdat het ondanks de schaduw van de bomen heel erg warm is. Het hoogste wat op deze dag bereikt is, was 32 graden! Onderweg staan bordjes met informatie en zien we hele mooie uitzichten met bergen en de stad onder ons. Eigenlijk kunnen we gewoon 2/3e van het hele land zien. Eenmaal boven blijkt dat we alleen de buitenkant kunnen zien. Eigenlijk wel logisch, als de vorst er nog woont, maar het was wel ietwat teleurstellend. Even wat foto’s gemaakt, op adem gekomen en weer aan de wandeling terug begonnen.

Als we weer beneden zijn bezoeken we wat souvenirshops en lezen we dat er een houten brug is, die kenmerkend is voor deze stad en voor Liechtenstein. Het is ‘the wooden bridge’, heel voor de hand liggend. Hier gaan we even kijken, en het blijkt Zwitserland met Liechtenstein te verbinden. Verder niet heel spannend, maar leuk om even te kijken. En ik kan even mn pijnlijke voeten van al het lopen rust geven (ik had mn katten-vans aan).
Nadat we weer in het centrum zijn, willen we eigenlijk een ijsje halen, maar het kost 3,30 per bolletje, dus dat is wat te extreem. Nog een laatste stukje van het stadscentrum ontdekken, een stempel in mn paspoort laten zetten en dan is het tijd om weer de auto in te stappen. De terugreis gaat gelukkig een stuk sneller, maar het is inmiddels ook wel weer etenstijd!

2 dorpjes voor de onze zien we Restaurant Traube, waar we gaan zitten. Hier werken vrouwen me grote boezems in Oktoberfest-jurkjes. Papa is de enige die een voorgerecht heeft, crème soepje. Als hoofdgerecht hebben de mannen vlees, en Mirjam en mama hebben spätzle spinazie en ik heb spätzle met kaas. Was echt heel erg lekker, maar ik krijg het niet op… Gelukkig hebben we de mannen mee! Als nagerecht nemen Mirjam en Max samen kaisersmarren, mam een bolletje ijs met vruchtjes en pap en ik koffie met Baileys. ’s Avonds doen we nog wat spelletjes en lezen we, en dan moe maar voldaan slapen. We kunnen weer een landje afstrepen!